اغتنام فرصت جوانى براى شكرگزارى
برادران و خواهران! مخصوصاً شما جوان ها كه خيلى مورد علاقه من هستيد.
شما عباد خدا و مورد احترام ما هستيد. چون در روايات ما وارد شده است كه عبادت شما ده برابر عبادت ما ارزش دارد. ما ديگر پير شده ايم، ما را جايى راه نمى دهند. جايى نداريم كه برويم. ما به سنى رسيده ايم كه درهاى مادى به سرعت به روى ما بسته مى شود و شايد تمام درهاى آخرتى به روى ما باز شود. شما مى توانيد گناه كنى، ولى تو به جاى گناه، دست به دامن دين زدى و رو به خدا ايستادى و مى گوييد:
«اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ»
تو پيشانى خود را روى خاك مى گذارى و مى گويى: «سبحان ربى الاعلى و بحمده» تمام وجود تو ارزش است.
اين كلمه در كنار نعمت ها:
«جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ»
من به شما گوش دادم. از آن كسانى كه به خاطر سنّ بالا كر شده اند بپرسيد كه نعمت گوش چقدر مى ارزد. من به شما چشم دادم، از آن كسانى كه با عينك نمره بالا نيز نمى توانند ببينند، بپرسيد: چشم يعنى چه؟ من به شما نيروى درك دادم.
اين گوش و چشم و نيروى درك در شما جوان ها در اوج است. چرا اين ها را به شما دادم؟
«لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ»
براى اين كه اين نعمت ها را شكرگزارى كنيد. شكر چيست؟
«اعْمَلُوا آلَ داوُدَ شُكْراً»
همه حركات مثبت، شكر است. اين نعمت ها را در برنامه هاى مثبت هزينه كردن، شكر است. گوش و چشم و درك خود را براى فهم حقايق هزينه كردن، شكر است. اين مقدمه بحث شكر بود.
منبع:ارزش عمر و راه هزينه آن،
منبع : پایگاه عرفان
نظرات شما عزیزان: